ان شاءالله بناست پیرامون هدفنهایی بعثت انبیاء، و چرایی تقدّم رتبی خودسازی بر جامعهپردازی و تمدن سازی که امام در بیانیهی گام دوم انقلاب مطرح کردهاند، مطالبی توسط حجهالاسلام و المسلمین فخریان در این کانال ایتا ارائه شود.
در میان مخلوقات، انسان تنها موجودی است که دارای ظرفیتهای نامتناهی است. همهی موجودات غیر از انسان، ظرفیتِ رشدشان محدود است. همسنخترین موجود با خداوند متعال، انسان است. اگر دین از انسان انتظار خلیفه الله شدن دارد، پس حتما ظرفیت و استعداد این مرتبه در او نهفته شده و الا چنین انتظاری از موجود بیظرفیت، لغو و غیر عقلانی است
نکتهی که بعنوان یک سرفصلِ مهم همیشه باید در ذهن ما باشد این است که دین، به حداقلها اکتفا نمیکند. دین چون خودش حداکثری است، طالب حداکثرهاست. از این رو به سراغ رشد حداکثری کمّی و کیفی انسانها میرود و به رشد حداقلی بسنده نمیکند. خدای خالق، برنامهای برای رشد حداکثرِ انسانها در دنیا طراحی کرده است و انبیاء را بعنوان مدیر اجرای این برنامهی تربیتی مبعوث ساخته است. پس انبیاء مدیر اجرای برنامهی تربیت و رشد حداکثری انسانها که خود هدف خلقت انسان است، میباشند.
برنامهی خداوند، مدیریت جهان براساس اندیشهی دین و فطرت انسان است. از آنجا که رشد در دنیا حاصل میشود، باید زندگی مردم بر اساس تئوریای مدیریت شود که امکان رشد حداکثری دنیوی و اخروی برای انسانها امکان پذیر باشد. پس نگاه دین به مدیریت زندگی مردم، یک نگاه کلان و بینالمللی و جامعالاطراف است که خروجی این برنامه، حیات طیبهی انسانی و مدینهی فاضله است.
✔️نکتهی مهم:
چون دنیا تنها فضای رشد انسانهاست، پس برنامههای دین ابتدا متمرکز بر آبادانی حیات دنیوی مردم به منظور ایجاد مدینهی فاضله و حیات طیبه خواهد بود، البته باید دانست که همهی پیشرفتهای دنیوی به منظور تربیت انسانِ طراز دین است. یعنی برنامه های دین برای زندگی دنیوی انسان به منظور ساختن انسانی است که خلیفه الله شود.
در طول تاریخ یکی از تهمتهایی که به دین زدند این بوده است که دین کاری با دنیا و حکومت و زندگی مردم و فقر و غنا و آسایش و آرامش و آبادانی و پیشرفت و... ندارد و صرفا دین یک مشت اعمال عبادی فردی به جهت رسیدن به بهشتی موعود و نسیه است. در حالی که توضیح دادیم که از قضا تمرکز اصلی برنامههای دینی بر سیاست مدن و ادارهی زندگی دنیوی بشر به شکلی است که امکان رسد حداکثری انسانها فراهم شود.
منظور ما از مدیریت جهان توسط دین به منظور تربیت انسانِ طراز دین، همان ایجاد تمدن اسلامی است.
آری در منگنهی این تمدن است که فضای رشدِ انسانی برای همگان فراهم میشود. در فضای تمدن است که هدف خداوند از خلقت تحقق پیدا میکند. پس برنامه دین برای ادارهی زندگی دنیوی بشر، تمدنسازی است و مدیر اصلی اجرای این برنامه، انبیاء و امامان و در رتبهی بعد نائبان ائمه است.
پس انبیاء برای تمدن سازی مبعوث شدند و تمدن فضای رشد حداکثری انسان ها بر اساس طراز دین است.
به خوبی روشن شد که:
۱. هدف خلقت چیست.
۲. فضای رشد انسانها کدام است.
۳. انبیاء چرا مبعوث شدهاند.
۴. گذرگاه تربیت انسانها، پیشرفت دنیوی آنهاست...
✔️✔️زیبا آن است که حضرت آقا در سخنرانی امروزشان به مناسبت مبعث پیامبر اسلام به این نکته تصریح کردند که هدف از بعثت، تمدن سازی بوده است.