برشهایی از کتاب دوران جدید عالم
چهارشنبه, ۲۹ خرداد ۱۳۹۸، ۰۶:۱۵ ب.ظ
دأب سیاستهای مسلّطِ عالم این بوده و هست که جنبشهای عدالتخواهانهی مردم نقاط مختلف دنیا را در هاضمهی سیاسی و فرهنگی خود بریزند و در واقع هویّت آن جنبشها و حرکتهای مردمی و عدالتخواهانه را از بین ببرند؛ این کار در ایران هم اتّفاق افتاده بود. جنبش مشروطه و نهضت ملّی شدن صنعت نفت به دیکتاتوری رضاخانی منتهی شد که از استبدادهای قاجار، بدتر و شقاوتآمیزتر و قساوتآمیزتر بود. این رسمِ جاری دنیا با نهضتهای عدالتطلبانهی ملّتهای جهان بوده است.
┄┅═══✼✼═══┅┄
آزادی در نظام جمهوری اسلامی را با آن آزادی غربی_که به معنای مهارگسیختگی صاحبان قدرت و سرمایه و همچنین به معنای بیبندوباری انسانها در هر گونه رفتار و عمل است_نباید اشتباه کرد. این آزادی اسلامی است؛ هم آزادی اجتماعی است، هم آزادی معنوی است و هم آزادی فردی با قید اسلامی و با فهم و هدایت و تعریف اسلام است.
┄┅═══✼✼═══┅┄
این انقلاب [اسلامی] ترکیبی از عدالتخواهی و آزادیخواهی و مردمسالاری و معنویّت و اخلاق است؛ منتها این عدالت را نباید با آن عدالت ادّعایی و موهومی که کمونیستها در شوروی سابق یا در کشورهای اقمارِ خود شعارش را میدادند، اشتباه کرد؛ این عدالتِ اسلامی است با تعریف خاصّ خود.