عمده‌ترین وظیفه جوانان حزب‌الّلهی و انقلابی چیست؟

به نظر من، جوانان انقلابی دانشگاه سعی کنند خوب درس بخوانند؛ خوب فکر و معرفتشان را بالا ببرند. سعی کنند در محیط خودشان اثر بگذارند؛ فعال باشند، نه منفعل؛ روی محیط خودشان، اثر فکری و روانی بگذارند. این شدنی است. یک جوان گاهی اوقات می‌تواند مجموعه پیرامونی خودش را - کلاس را، استاد را و حتّی دانشگاه را - زیر تأثیر شخصیت معنوی خودش قرار دهد. البته این کار با سیاسی‌کاری به‌دست نمی‌آید؛ با معنویت به‌دست می‌آید، با صفا به‌دست می‌آید، با استحکام رابطه با خدا به‌دست می‌آید.
▪️عزیزان من! رابطه با خدا را جدّی بگیرید. شما جوانید؛ به آن اهمیت بدهید، با خدا حرف بزنید، از خدا بخواهید. مناجات، نماز، نماز با حال و با توجّه، برای شما خیلی لازم است. مبادا این‌ها را به حاشیه برانید. _{۱۳۷۷/۰۲/۲۲}

شما از چه کانال‌هایی و چگونه در جریان امور و مسائل جامعه قرار می‌گیرید؟

و  آیا همه چیز را به شما می‌گویند؟

من از طرق رسمی و غیررسمی سعی می‌کنم با واقعیات در تماس باشم. گزارش‌هایی که به من داده می‌شود، بسیار متنوع است. هم گزارش‌های دستگاه‌های مختلف اطلاعاتی است، چه اطلاعات مربوط به وزارت اطلاعات، چه آنچه که مربوط به اطلاعات نیروهای مسلح است، چه آنچه که مربوط به بعضی از دستگاه‌های خبررسانیِ دستگاه‌های دولتی است.

هم بخشی از دفتر ما کارش اطلاع رسانی است؛ مثل دفتر ارتباط مردمی و دفتر بازرسی، که این‌ها از طریق نامه و تلفن مرتبأ با مردم در تماسند. با اشخاص و تیپ‌های مختلف اجتماعی هم ملاقات‌های فراوانی دارم و نامه هم زیاد دریافت می‌کنم.
به هر حال گوش من، گوش فعالی است، اما در عین حال مدعی نیستم که همه چیز را می‌دانم. ممکن هم نیست که همه چیز را بدانم؛ البته ممکن است چیزهایی را بدانم و چیزهایی را هم ندانم. 
معتقدم که برای یک مسئول در دستگاه حکومتی، اعم از مسئولیتی که بنده دارم یا مسئولیتی که دیگر مسئولان دارند، انقطاع از واقعیات و دوری از مردم، عامل انحطاط است. 

 

در صورت امکان، شمه‌ای از حالات روحی پس از ارتحال حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) و هنگام قبول مسئولیت رهبری را بیان فرمایید.

آنچه که در خصوص تعیین رهبر واقع شد و بار این مسئولیت بر دوش بنده‌ی کوچک ضعیف حقیر گذاشته شد برای خود من حتی یک لحظه و یک آن از آنات گذشته‌ی زندگی، متوقع و منتظر نبود. 
اگر کسی تصور کند که در طول دوران مبارزه و بعدأ در طول دوران انقلاب و مسئولیت ریاست قوه‌ی اجرایی، حتی یک لحظه در ذهن خودم خطور می‌دادم که این مسئولیت به من متوجه خواهد شد قطعأ اشتباه کرده است.
من همیشه خودم را نه فقط از این منصب بسیار خطیر و مهم بلکه حتی از مناصبی که به مراتب پایین‌تر از این منصب بوده است_ مثل ریاست جمهوری و دیگر مسئولیت‌هایی که در طول انقلاب داشتم کوچک‌تر می‌دانستم.
یک وقتی خدمت امام (رحمه‌الله) این نکته را عرض کردم که گاهی نام من در ردیف بعضی از آقایان آورده می‌شود در حالی که در ردیف آن‌ها نیستم و من یک آدم کوچک و بسیار معمولی هستم . نه این‌که بخواهم تعارف کنم الان هم همان اعتقاد دارم.  بنابراین، چنین معنایی اصلا متصور نبود.

 

آیا بین انجام زندگی عادی مردم با سیاسی بودن آنها تعارضی وجود ندارد؟

‚‚ بعضی خیال می‌کنند انسانی که مشغول عبادت می‌باشد، یک عابد و متضرع و اهل دعا و ذکر است و نمی‌تواند یک انسان سیاسی باشد. یا بعضی خیال می‌کنند، کسی که اهل سیاست است-چه زن و چه مرد- و در میدان جهاد فی سبیل الله حضور فعال دارد، اگر زن است، نمی‌تواند یک زن خانه با وظایف مادری و همسری و کدبانویی باشد و اگر مرد است، نمی‌تواند یک مرد خانه و دکان و زندگی باشد. خیال می‌کنند این‌ها باهم منافات دارد؛ در حالی که از نظر اسلام، این سه چیز با یکدیگر منافات و ضدیت که ندارد؛ در شخصیت انسان کامل، کمک‌کننده هم است.
شما باید در محیط کار و زندگی، با همسر و فرزندان و همسایه و دوستانتان، به وظایف شخصی خود عمل کنید و پیوندهای معمولی اجتماعی را به صورت سالم برقرار نمایید. در عین‌حال، باید در میدان سیاست و صحنه‌ی انقلاب و کارهایی که نظام اجتماعی از شما می‌طلبد و انتخابات و میدان جنگ و عرضه کردن خواست انقلابی و ملی خود در سطح کشور و جهان و بیان اراده‌ی سیاسی خود در میدان‌های سیاست و انقلاب، حضور داشته باشید.‛‛

مرحوم "نواب صفوی" برای من خیلی جاذبه داشت|پرسش و پاسخ 1

 ♦ از چه زمانی به فعالیت‌های سیاسی علاقه‌مند شدید و مطالعات سیاسی را آغاز کردید؟

‚‚ من شاید پانزده یا شانزده سالم بود که مرحوم نواب صفوی به مشهد آمد.
مرحوم نواب صفوی برای من خیلی جاذبه داشت و به کلی مرا مجذوب خودش کرد. هرکسی هم که آن وقت در حدود سنین ما بود، مجذوب نواب صفوی می‌شد. از بس این آدم، پُرشور و با اخلاص، پر از صدق و صفا و ضمناً شجاع و صریح و گویا بود.
من می‌توانم بگویم که آنجا به طور جدی به مسائل مبارزاتی و به آنچه که به آن مبارزه‌ی سیاسی می‌گوییم، علاقه‌مند شدم. البته قبل از آن چیزهایی می‌دانستم. ‛‛