اساس یک حزب این است که مجموعه‌ای از صاحبان فکر سیاسی و اعتقادی و ایمانی تشکّلی درست می‌کنند و میان خود و آحاد مردم کانال‌کشی می‌کنند و مردمی را با خودشان همراه می‌کنند، تا فکر خود را به آنها برسانند تا افکاری را که خودشان به آن اعتقاد دارند و پای آن ایستاده‌اند را در این کانال‌ها میریزند و این افکار به تک تک افراد میرسد و آن مردمی که اینها را قبول می‌کنند، با اینها پیوند پیدا می‌کنند در نتیجه وقتی از طرف مرکزیت این حزب چیزی گفته شود یا حتی گفته نشود، آن مردم از روی اعتقاد خودشان بر طبق آن عمل می‌کنند چون معیارهایشان یکی است و با یکدیگر همفکرند. به نظر من، این سبک تحزّب، منطقی است. «حزب جمهوری اسلامی» بر این اساس تشکیل شده بود و همینطور هم بود البته چنین چیزی الان در کشور ما نیست شاید یکی، دو نمونه ناقص در گوشه و کنار پیدا شود اما بعد از «حزب جمهوری اسلامی» _که ما تعطیلش کردیم_ دیگر چنین حزبی را به این شکل من سراغ ندارم! ۷۷/۱۲/۴
